Ty masz gorzej!

Kilka dni temu, zupełnie przez przypadek, zaszła do mnie do pracy koleżanka z dawnych lat.
Przyszła z córką, aby kupić jej sandały. Nie trudno było zauważyć, że jest w ciąży. Po krótkiej rozmowie, zapytałam, co będzie mieć, a ona z smutną miną oznajmiła, że drugą córę. Uśmiechnęłam się i powiedziałam, że super! Że ja mam dwóch synów i nie narzekam....po krótkiej chwili usłyszałam: " No to ty masz gorzej ode mnie".
Nie wiedziałam jak zareagować, zdębiałam, autentycznie.
Że niby dlaczego mam gorzej??? Bo mam dwóch wspaniałych ZDROWYCH (bo przecież Mati nie jest chory...musiało minąć prawie 4 lata, abym to zrozumiała) synów, że się fajnie razem bawią, że jestem jedyną kobitą w domu i mam nadzieję, że za paręnaście lat będą mnie nosić na rękach.
Nie rozumiem tego chorego myślenia i chyba nigdy nie zrozumiem.
Albo te ciągłe docinki "do trzech razy sztuka", "teraz czas na dziewczynkę".
Jezuuuuu, nóż się w kieszeni otwiera! To ja mam mieć córkę, aby zaspokoić społeczeństwo?? w takim razie się wszyscy rozczarują, bo ja jestem spełniona jako matka i córka nie jest mi do szczęścia potrzebna.

Tyle tytułem wstępu :)
A teraz przeprosiny, za zaniedbanie bloga.
PRZEPRASZAM!
Przyznam szczerze, że system praca, dom pochłonął mnie totalnie.
Na początku nie mogłam się ogarnąć. Wracałam do domu zmęczona, nie było czasu usiąść do kompa, a co dopiero na napisanie postu.
Teraz jest już lepiej. Weszłam na obroty i mam nadzieję, że posty będą ukazywać się regularnie.

A co u nas?
A no fajnie.
Od lipca zaczyna się przerwa wakacyjna w żłobku, w sierpniu w przedszkolu, więc mam głowę pełną zmartwień, gdzie "upcham" dzieci. Ja urlopu dostanę raptem kilka dni, mąż wyjeżdża na obozy także zostają nam babcie. Nic innego nie wymyślę. Jakoś trzeba kombinować. Mam tylko nadzieję, że za rok te przerwy nam się zejdą i chłopcy będą mieć razem wolne.
Od sierpnia Michałek idzie już do żłobka do którego chodził Mateusz. Udało mi się go przenieść i bardzo mnie to cieszy, bo jest on o wiele bliżej domu i mojej pracy.
Obawiam się tej zmiany, ale Panie już nie mogą doczekać się Miśka i mam nadzieję, że wspólnie podołamy przez te pierwsze dni adaptacji.

U Matiego nadal walczymy z astmą. Teraz jak jest okres pylenia, zaczął kaszleć jeszcze mocniej. Alergolog zwiększył dawkę wziewów. Ehh biedny on. Szkoda mi go bardzo :(

Ja też ostatnio się pochorowałam.
Pojechałam na studia autem męża i klimatyzacją się załatwiłam. Efekt? Zapalenie piątego kręgu szyjnego i nerwu C5. Ból niesamowity, głowa pękała. Czułam się tak źle, że w poniedziałek, gdy nachyliłam się w przedszkolu....zasłabłam. Chyba jakiś ucisk nastąpił i normalnie totalny bezwład poczułam. Śmiałam się potem, że pewnie wyglądałam jak pijana i tylko siary dziecku narobiłam :)

Mam nadzieję, że ktoś tu jeszcze zagląda :)